مرگ تدریجی یک رویا

نسل جوان کشور که از ابتدای انقلاب وفاداری خود را به دین و کیان ممکلت ثابت کرده بودند، همواره در  نگاه بزرگان قوم و به واسطه اعتماد آنها به شایستگی و نیروی جوانی، از جایگاه رفیع و ارزشمندی برخوردار بودند؛ جایگاهی که حالا رفته رفته پایین آمده و انگار به رسم گذشته دیگر دست به دست نمی شود.

جوانانی که کشور را از بحرانهایی چون ۸سال دفاع مقدس به سلامت گذراندند و در فراز و فرودهای مملکت همواره مانند سنگ زیر آسیاب وظیفه تاریخی خود را به سرانجام رسانند.

هم اینک جوانان کشورمان که از لحاظ دانش و بسیاری ارزش ها و ملاکها در قیاس با جوانان کشورهای همجوار نمره ای بالاتر را دریافت می کنند، امروز تنها مانده اند. عدم اعتماد به جوانان لایق کشور برای دستیابی به جایگاه های برحقشان از جانب صاحب منصبان باعث شده  آمارهای نا هنجاری های اجتماعی روز به روز افزایش یابد و مطالبه جوانانی که حتی به حداقل های زندگی در شرایط موجود راضی اند به فراموشی سپرده شود.

دوم خرداد امسال که به ناگاه جوان فرهیخته و یکی از سرمایه های عزیز  استان “مهدی تقی زاده” را از دست دادیم، شاهد بودیم که بسیاری برای فرصتهای از دست رفته اشک ریختند و برای مهدی و جایگاهی که هرگز به آن نرسید مرثیه ها ساختند. همان ها که هنوز چهل روز نشده، نکته ها را فراموش کردند و “مهدی” ها را به حال خود گذاشتند! جوانهایی که با تمام نا ملایمات حاضر نشدند سر در مقابل هر نوع گفتمانی – حتی برای گذران زندگی- خم کنند.

صدای فروپاشی اصول اخلاقی این نسل دیر زمانی است به گوش میرسد، امری که به هیچ عنوان نمیتوان تنها جوانان را مقصر آن دانست. تقسیم پست ها به صورت رانتی در اکثر دولتها، عدم توجه به شایسته سالاری و عدم برقراری عدالت اجتماعی سبب گردیده امر فرار مغزها امروزه به فرار اعتماد از اولیه ترین قراردادهای اجتماعی و اخلاقی در میان نسل جوان کشورمان منجر شود و به واقع این منجلابی است که ریشه های اخلاقی جامعه را فارق از هر طبقه و قشری در می نوردد.

اگر متصدیان امر بیش از این خود را به خواب غفلت بزنند و تنها به فکر منافع خویش در چارچوب خانواده خود و  نه جامعه باشند، یقین بدانند که این آسیب های اجتماعی به گونه ای دیگر گریبان خود و خانواده هایشان را خواهد گرفت.

جامعه ای که زیر ساختهای مناسبات فرهنگی و اجتماعی آن دچار تزلزل شود، بحرانهایی گریبان گیر آن خواهد شد که سالها تلاش و اعتماد سازی در جهت رفع آن، شاید بتواند جرعه ای از آب جوی هدر رفته را باز گرداند که اگر مسولان از امروز به فکر نباشند، فردا چاره کار افسوس و پشیمانی نیست و این سیلاب همه را بی خانمان می کند.

گیل نگاه: انتشار اخبار و یادداشت های دریافتی به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت انجام رسالت مطبوعاتی و احترام به مخاطبان منتشر می‌شود.